شته‌ها یکی از رایج‌ترین و آسیب‌رسان‌ترین آفات گلخانه‌ها هستند. آیا تا به حال متوجه حشرات کوچکی شده‌اید که روی برگ‌های جوان جمع می‌شوند و شیره گیاه را می‌مکند؟ این آفات کوچک نه تنها سلامت گیاه را تهدید می‌کنند، بلکه ویروس‌های گیاهی را نیز گسترش می‌دهند و به طور جدی بر عملکرد و کیفیت محصول تأثیر می‌گذارند. طبق مطالعات، شیوع شته‌ها می‌تواند باعث کاهش ۵۰ تا ۸۰ درصدی عملکرد محصول شود و منجر به خسارات اقتصادی قابل توجهی برای کشاورزان شود. کنترل شته‌ها برای حفظ سلامت محصولات گلخانه‌ای بسیار مهم است. برای دانستن، CFGET را دنبال کنید.چگونه از هجوم شته‌ها جلوگیری کنیم، و در صورت ظاهر شدن آنها چه اقداماتی باید انجام دهیم.
چگونه شته‌ها محصولات گلخانه‌ای را تهدید می‌کنند
* مکیدن شیره گیاه
شته‌ها از قطعات دهانی خود برای سوراخ کردن برگ‌ها و ساقه‌های جوان گیاهان استفاده می‌کنند و شیره گیاهی را می‌مکند. آنها رشد جدید و حساس را ترجیح می‌دهند که می‌تواند به شدت بر رشد گیاه تأثیر بگذارد. بدون مواد مغذی کافی، گیاهان برگ‌های پیچیده، کوتاه یا پژمرده نشان می‌دهند. هجوم شدید شته‌ها می‌تواند عملکرد محصول را به شدت کاهش دهد و در برخی موارد، کل گیاه می‌تواند بمیرد.
* انتشار ویروس‌های گیاهی
شته‌ها ناقلان قدرتمند ویروس‌های گیاهی هستند که قادر به انتشار بیش از ۱۵۰ ویروس مختلف، از جمله ویروس موزاییک خیار (CMV) و ویروس لکه نکروتیک خربزه، می‌باشند. محصولات آلوده به این ویروس‌ها اغلب بدشکل و رشد ناقصی را نشان می‌دهند که به طور قابل توجهی ارزش بازار آنها را کاهش می‌دهد. هنگامی که یک ویروس پخش می‌شود، می‌تواند به راحتی سایر گیاهان موجود در گلخانه را آلوده کند و کنترل آن را حتی سخت‌تر کند.
* ترشح عسلک و ایجاد کپک
شته‌ها ماده‌ای شیرین به نام عسلک ترشح می‌کنند که می‌تواند رشد کپک، به ویژه کپک دوده را تشویق کند. این کپک برگ‌های گیاه را می‌پوشاند، نور خورشید را مسدود می‌کند و مانع فتوسنتز می‌شود و گیاهان را بیشتر تضعیف می‌کند. اگرچه کپک ممکن است گیاهان را مستقیماً از بین نبرد، اما راندمان گیاه و کیفیت کلی محصول را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود محصول کمتر قابل فروش باشد.
چگونه از هجوم شته‌ها جلوگیری کنیم
پیشگیری بهترین راه برای مدیریت شته‌ها است. با کنترل محیط گلخانه، استفاده از مدیریت صحیح خاک و نظارت منظم، کشاورزان می‌توانند به طور مؤثر خطر هجوم شته‌ها را کاهش دهند.
* حفظ شرایط محیطی مناسب
گلخانه‌ها شرایط ایده‌آلی را برای شته‌ها فراهم می‌کنند، به خصوص در محیط‌های گرم و مرطوب. شته‌ها در دمای بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد رشد می‌کنند. با کنترل دقیق دما و رطوبت، پرورش‌دهندگان می‌توانند تولید مثل شته‌ها را کند کنند. توصیه می‌شود دمای گلخانه در طول روز بین ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتیگراد و سطح رطوبت بین ۵۰ تا ۷۰ درصد حفظ شود.
* مدیریت کوددهی و آبیاری
استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژنی باعث رشد سریع برگ‌های جدید و نازک می‌شود که شته‌ها آن را ترجیح می‌دهند. پرورش‌دهندگان باید در استفاده از کود تعادل برقرار کنند و از مصرف بیش از حد نیتروژن خودداری کنند. افزودن فسفر و پتاسیم می‌تواند گیاهان را تقویت کند و آنها را برای شته‌ها کمتر جذاب کند. آبیاری مناسب نیز مهم است. شرایط بیش از حد مرطوب می‌تواند رشد شته‌ها را افزایش دهد، بنابراین حفظ برنامه آبیاری مناسب می‌تواند خطر را کاهش دهد.
* نظارت منظم و تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام، کلید کنترل شته‌ها قبل از گسترش آنهاست. کشاورزان باید مرتباً برگ‌های جوان، قسمت زیرین برگ‌ها و ساقه‌هایی را که شته‌ها تمایل به تجمع در آنها دارند، بررسی کنند. استفاده از ابزارهایی مانند تله‌های چسبناک زرد می‌تواند به شناسایی فعالیت شته‌ها در مراحل اولیه کمک کند و امکان مداخله به موقع را فراهم کند.
در صورت مشاهده شته‌ها چه باید کرد؟
به محض شناسایی شته‌ها، اقدام سریع ضروری است. در اینجا چند روش مؤثر برای مدیریت هجوم شته‌ها آورده شده است.
*کنترل بیولوژیکی
کنترل بیولوژیکی یک روش سبز است که نیاز به آفت‌کش‌های شیمیایی را کاهش می‌دهد. رهاسازی دشمنان طبیعی شته‌ها، مانند کفشدوزک‌ها و مگس‌های گل‌خوار، می‌تواند به کنترل جمعیت شته‌ها کمک کند. در یک مطالعه، پس از رهاسازی کفشدوزک‌ها در گلخانه، تعداد شته‌ها در عرض دو هفته 60 درصد کاهش یافت. زنبورهای انگلی یکی دیگر از ابزارهای مؤثر هستند. آنها درون شته‌ها تخم می‌گذارند و لاروهای آنها شته‌ها را می‌کشند و تولید مثل آنها را کاهش می‌دهند.
* کنترل شیمیایی
حشره‌کش‌های گیاهی: حشره‌کش‌های گیاهی مانند روغن چریش، عصاره‌های طبیعی هستند که رشد و تولید مثل شته‌ها را مختل می‌کنند و جمعیت آنها را کاهش می‌دهند. روغن چریش سمیت کمی دارد و سازگار با محیط زیست است، و آن را به انتخابی برتر برای استفاده در گلخانه تبدیل می‌کند. مطالعات نشان داده است که روغن چریش می‌تواند جمعیت شته‌ها را 60 تا 70 درصد کاهش دهد. مزیت دیگر این است که روغن چریش به حشرات مفید آسیبی نمی‌رساند و تعادل اکولوژیکی را حفظ می‌کند.
حشره‌کش‌های شیمیایی: اگر جمعیت شته‌ها به سرعت افزایش یابد یا هجوم آنها شدید شود، حشره‌کش‌های شیمیایی کم‌سمیت می‌توانند به سرعت به کنترل شیوع کمک کنند. ایمیداکلوپرید و آورمکتین دو حشره‌کش رایج هستند. آنها با مختل کردن سیستم عصبی شته‌ها، فلج کردن آنها و در نهایت کشتن آنها عمل می‌کنند. توجه دقیق به دوز و دفعات استفاده برای جلوگیری از ایجاد مقاومت بسیار مهم است. علاوه بر این، رعایت فواصل ایمنی برای اطمینان از عدم تأثیر بقایای آفت‌کش‌ها بر کیفیت محصول یا سلامت مصرف‌کننده بسیار مهم است.
* ایزولاسیون و حذف
اگر گیاهان به شدت آلوده شده‌اند، بهتر است آنها را جدا کرده و از بین ببرید تا از گسترش شته‌ها جلوگیری شود. این امر به ویژه زمانی اهمیت دارد که شته‌ها ویروس‌ها را پخش می‌کنند. جداسازی سریع می‌تواند به جلوگیری از شیوع بیماری‌ها کمک کند. برای گیاهانی که به شدت آلوده شده‌اند، توصیه می‌شود که آنها را به طور کامل حذف و نابود کنید تا از آلودگی بیشتر گیاهان سالم جلوگیری شود.
شته‌ها یک چالش جدی برای محصولات گلخانه‌ای هستند، اما با استفاده از اقدامات پیشگیرانه مناسب و روش‌های کنترل به موقع، می‌توان آسیب آنها را به حداقل رساند. گلخانه‌داران باید مدیریت محیطی، کنترل بیولوژیکی، کنترل فیزیکی و روش‌های شیمیایی را برای مدیریت مؤثر شته‌ها ترکیب کنند. نکته کلیدی، پیشگیری زودهنگام، نظارت منظم و انجام اقدامات جامع در اولین نشانه شته‌ها برای جلوگیری از گسترش و شیوع آنهاست. با اتخاذ یک رویکرد علمی برای کنترل آفات، کشاورزان می‌توانند از سلامت محصولات خود محافظت کنند، بازده بالا را تضمین کنند و به تولید پایدار دست یابند.
ایمیل:info@cfgreenhouse.com
تلفن: (0086) 13550100793
زمان ارسال: ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۴
برای چت کلیک کنید