شته ها یکی از شایع ترین و مضر ترین آفات گلخانه ها هستند. آیا تا به حال متوجه حشرات کوچکی شده اید که روی برگ های جوان جمع می شوند و شیره گیاه را می مکند؟ این آفات کوچک نه تنها سلامت گیاه را تهدید می کنند، بلکه ویروس های گیاهی را نیز گسترش می دهند و به طور جدی بر عملکرد و کیفیت محصول تأثیر می گذارند. طبق مطالعات، شیوع شته ها می تواند باعث کاهش 50 تا 80 درصدی عملکرد محصول شود که منجر به زیان اقتصادی قابل توجهی برای کشاورزان می شود. کنترل شته ها برای حفظ سلامت محصولات گلخانه ای بسیار مهم است. برای دانستن CFGET را دنبال کنیدچگونه از هجوم شته ها جلوگیری کنیم و در صورت بروز چه اقداماتی باید انجام دهیم.
چگونه شته ها محصولات گلخانه ای را تهدید می کنند
* مکیدن شیره گیاه
شته ها از قسمت های دهان خود برای سوراخ کردن برگ ها و ساقه های جوان گیاهان و مکیدن شیره استفاده می کنند. آنها رشد جدید را ترجیح می دهند که می تواند به شدت بر رشد گیاه تأثیر بگذارد. بدون مواد مغذی کافی، گیاهان دارای برگ های پیچ خورده، کوتاه یا پژمرده هستند. هجوم شدید شته ها می تواند عملکرد محصول را به شدت کاهش دهد و در برخی موارد، کل گیاهان می توانند بمیرند.
* انتشار ویروس های گیاهی
شته ها ناقل قوی ویروس های گیاهی هستند که می توانند بیش از 150 ویروس مختلف از جمله ویروس موزاییک خیار (CMV) و ویروس لکه نکروز خربزه را پخش کنند. محصولات آلوده به این ویروس ها اغلب ناهنجاری و کاهش رشد را نشان می دهند که به طور قابل توجهی ارزش بازار آنها را کاهش می دهد. هنگامی که یک ویروس پخش می شود، می تواند به راحتی سایر گیاهان گلخانه را آلوده کند و کنترل را حتی سخت تر کند.
* ترشح عسلک و تشويق کپک
شته ها ماده ای شیرین به نام عسلک ترشح می کنند که می تواند رشد کپک ها، به ویژه کپک های دوده ای را تشویق کند. این کپک برگ های گیاه را می پوشاند، نور خورشید را مسدود می کند و مانع فتوسنتز می شود و گیاهان را بیشتر ضعیف می کند. در حالی که کپک ممکن است گیاهان را مستقیماً از بین نبرد، کارایی گیاه و کیفیت کلی محصول را کاهش می دهد و باعث می شود محصول کمتر قابل فروش باشد.
چگونه از ابتلا به شته جلوگیری کنیم
پیشگیری بهترین راه برای مدیریت شته ها است. با کنترل محیط گلخانه، استفاده از مدیریت صحیح خاک و نظارت منظم، پرورش دهندگان می توانند به طور موثری خطر هجوم شته ها را کاهش دهند.
* حفظ شرایط محیطی مناسب
گلخانه ها شرایط ایده آلی را برای شته ها به ویژه در محیط های گرم و مرطوب فراهم می کنند. شته ها در دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد رشد می کنند. با کنترل دقیق دما و رطوبت، پرورش دهندگان می توانند تولید مثل شته را کاهش دهند. توصیه می شود دمای گلخانه را بین 18 تا 25 درجه سانتی گراد در طول روز نگه دارید و سطح رطوبت را بین 50 تا 70 درصد حفظ کنید.
* مدیریت کوددهی و آبیاری
استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژن باعث رشد سریع برگهای جدید و حساس می شود که شته ها ترجیح می دهند. پرورش دهندگان باید مصرف کود را متعادل کنند و از نیتروژن بیش از حد خودداری کنند. افزودن فسفر و پتاسیم می تواند گیاهان را تقویت کند و جذابیت آنها را برای شته ها کاهش دهد. آبیاری مناسب نیز مهم است. شرایط بیش از حد مرطوب می تواند باعث رشد شته شود، بنابراین حفظ برنامه آبیاری مناسب می تواند خطر را کاهش دهد.
* پایش منظم و تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام کلید کنترل شته ها قبل از انتشار است. پرورش دهندگان باید به طور منظم برگ های جوان، سطح زیرین برگ ها و ساقه هایی را که شته ها تمایل به تجمع دارند، بررسی کنند. استفاده از ابزارهایی مانند تله های چسبنده زرد می تواند به گرفتن فعالیت شته در مراحل اولیه کمک کند و امکان مداخلات به موقع را فراهم کند.
در صورت یافتن شته چه باید کرد؟
پس از شناسایی شته ها، اقدام سریع ضروری است. در اینجا چند روش موثر برای مدیریت هجوم شته ها آورده شده است.
* کنترل بیولوژیکی
کنترل بیولوژیکی یک روش سبز است که نیاز به سموم شیمیایی را کاهش می دهد. رهاسازی دشمنان طبیعی شته ها، مانند کفشدوزک ها و مگس ها، می تواند به کنترل جمعیت شته ها کمک کند. در یک مطالعه، پس از رهاسازی کفشدوزک ها در گلخانه، تعداد شته ها طی دو هفته 60 درصد کاهش یافت. زنبورهای انگلی ابزار موثر دیگری هستند. آنها در داخل شته ها تخم می گذارند و لارو آنها شته ها را می کشد و تولید مثل آنها را کاهش می دهد.
* کنترل شیمیایی
حشره کش های گیاهی: حشره کش های گیاهی مانند روغن چریش عصاره های طبیعی هستند که رشد و تولید مثل شته ها را مختل می کنند و جمعیت آنها را کاهش می دهند. روغن چریش سمیت کمی دارد و سازگار با محیط زیست است و آن را به بهترین انتخاب برای استفاده در گلخانه تبدیل می کند. مطالعات نشان داده است که روغن چریش می تواند جمعیت شته ها را تا 60 تا 70 درصد کاهش دهد. مزیت دیگر این است که روغن چریش به حشرات مفید آسیب نمی رساند و تعادل اکولوژیکی را حفظ می کند.
حشره کش های شیمیایی: اگر جمعیت شته ها به سرعت رشد کنند یا آلودگی شدید شود، حشره کش های شیمیایی کم سمیت می توانند به کنترل سریع گسترش کمک کنند. ایمیداکلوپرید و اورمکتین دو حشره کش رایج هستند. آنها با اختلال در سیستم عصبی شته ها، فلج کردن آنها و در نهایت از بین بردن آنها کار می کنند. توجه دقیق به دوز و دفعات مصرف برای جلوگیری از ایجاد مقاومت بسیار مهم است. علاوه بر این، رعایت فواصل ایمنی برای اطمینان از اینکه بقایای آفت کش ها بر کیفیت محصول یا سلامت مصرف کننده تأثیر نمی گذارد، مهم است.
* جداسازی و حذف
اگر گیاهان فردی به شدت آلوده هستند، بهتر است آنها را جدا کرده و حذف کنید تا از گسترش شته ها جلوگیری شود. این امر به ویژه زمانی که شته ها ویروس ها را منتشر می کنند بسیار مهم است. جداسازی سریع می تواند به جلوگیری از گسترش بیماری ها کمک کند. برای گیاهانی که به شدت آلوده شده اند، توصیه می شود آنها را به طور کامل حذف و از بین ببرید تا از آلودگی بیشتر گیاهان سالم جلوگیری شود.
شته ها محصولات گلخانه ای را با چالش جدی مواجه می کنند، اما با استفاده از اقدامات پیشگیرانه صحیح و روش های کنترل به موقع می توان خسارت آنها را به حداقل رساند. پرورش دهندگان گلخانه باید مدیریت زیست محیطی، کنترل بیولوژیکی، کنترل فیزیکی و روش های شیمیایی را برای مدیریت موثر شته ها ترکیب کنند. نکته کلیدی پیشگیری اولیه، نظارت منظم و انجام اقدامات جامع در اولین نشانه شته ها برای جلوگیری از گسترش و شیوع آنها است. با اتخاذ یک رویکرد علمی برای کنترل آفات، پرورش دهندگان می توانند از سلامت محصولات خود محافظت کنند، از عملکرد بالا اطمینان حاصل کنند و به تولید پایدار دست یابند.
ایمیل:info@cfgreenhouse.com
تلفن: (0086) 13550100793
زمان ارسال: سپتامبر 21-2024
